Justin'in bir anda yüzü solmuştu.Parmağını ağzına götürüp "Sus." işareti yaptı.Dudağını yalayıp,fısıldayarak "Beni burada bekle,asla çıkma.Biri gelirse;saklan."dedi.Justin tam giderken,fısıldayarak "Ya biri beni görürse?"dedim.Justin sırıttı ve fısıldayarak "O zaman içinden tanrıya dua etmeye başlamalısın.Özellikle de seni gören Charlie ise,dua etmeye vaktinin kalmayacağını söylemeliyim."dedi.
Gözüm sonuna kadar açıldı."Ciddiydim Justin.Zaten bir çok 'olağanüstü' kötü şeylerin arasındayken,şaka kaldıramayacağım."
Justin kapıdan çıkarken kötü bir şekilde gülümsedi."Ben de ciddiyim."
İşte şimdi gerçekten ürkmüştüm,korkmuştum ve yakın bir zamanda adam öldürmüş olmasına rağmen Justin bile bana çok daha güvenilir gelmişti.
Justin kapıdan çıkarken kötü bir şekilde gülümsedi."Ben de ciddiyim."
İşte şimdi gerçekten ürkmüştüm,korkmuştum ve yakın bir zamanda adam öldürmüş olmasına rağmen Justin bile bana çok daha güvenilir gelmişti.
JUSTİN'İN GÖZÜNDEN
Koşar adımlarla aşağıya indim.Gerçekten biraz önce Pearl'e şaka yapmamıştım.Çünkü Charlie onu görürse,hemen,öldürebilirdi.Charlie misafirleri sevmezdi,onu daha ben küçükken bile çetenin en güçlü ve en acımasızı olarak nitelendirirdim.İlk cinayetini dört yaşındayken,oyuncağını çaldığı için,kardeşine fırlattığı bir bıçakla işlemiş olması da onu daha çok küçükken buraya ait kılmıştı.
Babam,onu cezaevinden buraya getirdiğinde ben daha doğmamıştım bile.Charlie'nin doğuştan hasta olduğunu anlayabilirsiniz.Tamamen öldürmeye programlanmış bir robot gibi,öldürdüğü insanların listesini içki dolabının arka kısmındaki minik bir depo odasının duvarlarına yazardı.O dolabı asla göremezdiniz,fakat bizim çetemizin içerisinde dolaşan bir dedikoduya göre,duvarlar baya karalanmış olmalıydı.
Mutfak masasındaki kese kağıtlarını gördüğümde "Alışverişte miydiniz?" diye sordum cevabını bilsem bile.Laf açılsın istiyordum,yukarıdaki 'başbelası'nı açıklamak için.
Charlie siyah deri ceketini çıkartırken cevap verdi."Biraz alışveriş yaptık.Sen?"yanaklarımı sıktı.Bunu her zaman yapardı.Bundan nefret etmeye başlamıştım.
Geçen yaz,eski sevgilim bize geldiğinde biz koltukta uzanırken gelip yanağımı iki yandan sıkıp "Tonton şey" demesinden beri kız arkadaşım olmamıştı.
Charlie'nin ellerini yanaklarımdan çektim.Biraz korkak bir şekilde "Hiç işte,oturuyorum." dedim.Charlie bir şeylerin ters gittiğini anlamadan ekledim."Jaxon ve Jenny nerede?" meyve sepetinden bir elma aldım.Isırıp "Veya Steven?Yoklar mı?" diye sordum.Charlie yiyecekleri buzdolabına yerleştirirken "Ağır ol,Sherlock."dedi.Ve ekledi "İçerideler."
İçeriye doğru korkarak yürüdüm.Jaxon,Jenny'i kucağına almış oyun oynatıyordu.Steven ise televizyon izliyordu.Jenny'i öpüp yanağını sıktım."Bebeğim sen yukarı çıkıp bebeklerinle oynasana?Biz de burada konuşalım.Ne dersin?"dedim.Jenny elindeki bebeği gösterip "Bak Justin,Steven bana ne almış!"dedi heyecanla.Ona gülümsedim."Hadi gidip onu diğer bebeklerle tanıştır."Öz kardeşim Jenny,pembe elbisesinin içinde prenses gibi süzülerek üst kata doğru çıktı.Sahip olduğum tek şey oydu.
"Hey dostum!Nasıl gitti?"dedi Steven koltuktan kalkmadan.Ellerimi iki yana salladım."İyi..gibi."
Steven koltukta doğruldu.Şaşkın bir ifadeyle "Ripper."dedi.Kaşlarını çattı ve devam etti."Bir sorun var gibi."
Sesim beklediğimden çok ince çıkarak "Hayır...yok."dedim.
Charlie mutfaktan gelip kendini koltuğa attı.Steven Charlie'ye beni ispiyonlar gibi "Ripper'da bir şeyler var."dedi.Onu yumruklamak istediğimi hissettim.
Charlie sırıttı."Benden de gizlemeye çalıştı.Fakat biliyor ki,benden hiçbir şey gizleyemezsiniz.Hiçbiriniz."
Gözlerimi halıya diktim.
Charlie çenemden tutup ona bakmamı sağladı.Canım yanana kadar yüzüme çenemi sıkarak baktı."Şimdi,Bieber.Anlatacak mısın yoksa bir yumruğun yardımı olabilir mi?"
Zar zor konuşuyordum.Kelimeler ağzımdan kendi kontrolüm dışında çıkıyor bile olabilirdi.Her kelime çenemi daha da zorlamama neden olduğu için daha çok acı vermesine sebep oluyordu.İçimden Charlie'ye küfür ediyordum tabi."Biri-"konuşamayacak kadar çenemi sıkmıştı ve hala sıkıyordu.Kırılabileceğini hissettim.Teker teker konuşuyordum."Beni..biri.....şey....gördü."
Charlie elini bıraktı.Refleks olarak elim çeneme gitti ve ağzımı oynatarak çenemin bir daha kullanılabilir olup olmadığına karar verdim.Umarım,kullanabilirdim.
Bir anda gözleri değişen Charlie "Ne demek biri seni gördü?Nasıl biri seni görebilir?'BEN RİPPERIM'ayaklarına ne oldu,işe yaramaz sersem!"diye bağırdı.Daha bir şey söylememe fırsat vermeden bir tokat attı.Ve bir daha.Daha sonra yüzümü tırnakladı.Ve çenemden yukarıya doğru bir yumruk geçirdi.
Ona karşı koymak mı?Teknik olarak ondan daha güçlüydüm fakat eğer bir hatam varsa,bunu çekmeliydim.Beni dövmesi bitene kadar beklemeliydim.Dudağımdan ve kaşımdan akan kanlara rağmen durmazdı.Steven veya Jaxon,hiçbir şey yapamazdı.Charlie biraz daha sinirlenirse,bu odadan birimiz sağ çıkamayabilirdik.
En sonunda beni yere fırlattı ve takla atarak sert zemine iniş yaptım.Ağzımdaki kanları tükürüp sildim ve "Kız burada.Hiç kimseye söylemeyecek.Buna eminim,Charlie.Onun tek korkusu ailesi.Gelirken bile sadece ailesinin ne kadar korkunç olduğundan bahsedip durdu."
Charlie karnıma doğru bir gerçekten acıtan tekme savurdu.
"Onu öldürmek istiyorum ama."
Acıyla bağırdım."Gerekmiyor Charlie."
Charlie yanındaki sigaradan bir nefes çekti."O burada kalmalı."
Zorlayarak konuşuyordum.Ağzıma doğru gelen kanı tükürdüm."Onu burada istemiyorum.Charlie.O sürtük bir başbelasından başka bir şey değil."
Charlie yanıma doğru eğildi,kulaklarıma doğru fısıldadı."Ne dersen de."Dudağımdaki kanı parmağıyla sildi."Bugün kesinlikle burada kalmalı.Yarın için..bir şeyler düşünürüm elbet."doğruldu ve masadan aldığı bir havluyu yüzüme fırlattı."Kalk ve şu kanları temizle.Bir duş al,gözüne ve dudağına buz koy.Çok hassas çıktın,Deşici."Deşici lafını tükürür gibi söylemişti.Kahkaha atarak tekrar koltuğuna uzandı.Ben yukarı doğru kıvranarak çıkarken Jaxon ve Steven bana yardım etmek için doğruldu.Charlie "Oturun,o cezasını çekmeli.Kural bu."diyerek onları engelledi.Merdivenlerden çıkarken,daha da doğrusu çıkmaya çalışırken bir anda kendimden geçtim.Son bir kaç merdiven kala yuvarlanarak merdivenin üzerine yıkıldım.
PEARL'ÜN GÖZÜNDEN
Korkuyla yatakta otururken garip bir ses duydum,düşme sesi gibi.Tahtaya çarpan herhangi bir şey gibi.Yada ahşaba.Emin değildim.
Sesin nereden geldiğine bakmak istiyordum fakat herhangi biri beni görebilirdi ve Justin burada beklememi söylemişti.Hayır,dedim içimden.Hiçbir şeye bakmayacağım.
Fakat daha sonra garip bir inleme sesi geldi.Pek duyamıyordum fakat "Ah" yada "Agh" gibi bir şey olabilirdi.Bakmalı mıydım?Ya bu bir tuzaksa?
Daha sonra kafama elimle vurarak sesli bir şekilde "Aptal." dedim."Sen ne zaman bu kadar ürkek oldun,Pearl?"Kapıya doğru yürüyüp yavaşça açtım.
Sesin gelmiş olabileceğini düşündüğüm merdivenlere doğru göz gezdirdim.Merdivenlere doğru yürümem ile"Justin!"diye bağırmam bir oldu.Yanına gidip elini omzuma doladım.Yavaş yavaş onu çıkartmaya çalıştım.Yarı baygın halde "Ah" ve "Yapma" gibi kelimeler sayıklıyor ve acıyla kıvranıyordu.
Durumu gerçekten,ama gerçekten kötü haldeydi.Dudağından ve kaşından kanlar akıyor,sürekli karnını tutuyor ve sızlanıyordu.Ayrıca yanaklarında tırnak izleri ve gözünde morluklar vardı.
Sonunda onu odasına taşıyıp,banyosundan getirdiğim biraz ıslak havluyla yüzünü ve kanları temizledim.
Yatakta boylu boyunca yatmış ve acıyla kıvranıyordu.Karnına büyük bir darbe almış olmalıydı.
Yarım saate yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı.Başında bekliyor ve ıslak havluyla acıyan yerlerine bastırıyordum.Justin gözlerini açmaya başladı.Fısıldar gibi sordum,içim gerçekten acımış ve kötü olmuştu."Sana ne oldu?"
Justin zorlayarak yavaş yavaş konuşmaya çalıştı."I'm not only trouble.Say hello to Charlie."
Üzüldüğümü belli eden bir sesle "İyiysen bir duş almalısın.Kendine gelirsin."Justin yatakta bana doğru dönerek cevap verdi."Biraz uyumak istiyorum açıkçası.Sabah seni evine götüreceğim."Bu haber beni içten içe sevindirmişti fakat tepki vermedim.Justin bu haldeyken olmazdı.Ayrıca beni öldürmediği için bu halde olduğunu biliyordum.Justin "Daldın."dedi."Yine."
Yatağın içine girip başucundaki ışığı kapattı.Yorgana sarılıp diğer tarafa döndü."Sen de yat,şimdi sana yeni bir yatak bulabileceğime emin değilim."Yarı uzandığım yatağın içine girdim ve kendi tarafımdaki ışığı kapattım.
"İyi geceler,Justin."
Justin Drew Bieber(Ripper):
Pearl Mantgomery:
Babam,onu cezaevinden buraya getirdiğinde ben daha doğmamıştım bile.Charlie'nin doğuştan hasta olduğunu anlayabilirsiniz.Tamamen öldürmeye programlanmış bir robot gibi,öldürdüğü insanların listesini içki dolabının arka kısmındaki minik bir depo odasının duvarlarına yazardı.O dolabı asla göremezdiniz,fakat bizim çetemizin içerisinde dolaşan bir dedikoduya göre,duvarlar baya karalanmış olmalıydı.
Mutfak masasındaki kese kağıtlarını gördüğümde "Alışverişte miydiniz?" diye sordum cevabını bilsem bile.Laf açılsın istiyordum,yukarıdaki 'başbelası'nı açıklamak için.
Charlie siyah deri ceketini çıkartırken cevap verdi."Biraz alışveriş yaptık.Sen?"yanaklarımı sıktı.Bunu her zaman yapardı.Bundan nefret etmeye başlamıştım.
Geçen yaz,eski sevgilim bize geldiğinde biz koltukta uzanırken gelip yanağımı iki yandan sıkıp "Tonton şey" demesinden beri kız arkadaşım olmamıştı.
Charlie'nin ellerini yanaklarımdan çektim.Biraz korkak bir şekilde "Hiç işte,oturuyorum." dedim.Charlie bir şeylerin ters gittiğini anlamadan ekledim."Jaxon ve Jenny nerede?" meyve sepetinden bir elma aldım.Isırıp "Veya Steven?Yoklar mı?" diye sordum.Charlie yiyecekleri buzdolabına yerleştirirken "Ağır ol,Sherlock."dedi.Ve ekledi "İçerideler."
İçeriye doğru korkarak yürüdüm.Jaxon,Jenny'i kucağına almış oyun oynatıyordu.Steven ise televizyon izliyordu.Jenny'i öpüp yanağını sıktım."Bebeğim sen yukarı çıkıp bebeklerinle oynasana?Biz de burada konuşalım.Ne dersin?"dedim.Jenny elindeki bebeği gösterip "Bak Justin,Steven bana ne almış!"dedi heyecanla.Ona gülümsedim."Hadi gidip onu diğer bebeklerle tanıştır."Öz kardeşim Jenny,pembe elbisesinin içinde prenses gibi süzülerek üst kata doğru çıktı.Sahip olduğum tek şey oydu.
"Hey dostum!Nasıl gitti?"dedi Steven koltuktan kalkmadan.Ellerimi iki yana salladım."İyi..gibi."
Steven koltukta doğruldu.Şaşkın bir ifadeyle "Ripper."dedi.Kaşlarını çattı ve devam etti."Bir sorun var gibi."
Sesim beklediğimden çok ince çıkarak "Hayır...yok."dedim.
Charlie mutfaktan gelip kendini koltuğa attı.Steven Charlie'ye beni ispiyonlar gibi "Ripper'da bir şeyler var."dedi.Onu yumruklamak istediğimi hissettim.
Charlie sırıttı."Benden de gizlemeye çalıştı.Fakat biliyor ki,benden hiçbir şey gizleyemezsiniz.Hiçbiriniz."
Gözlerimi halıya diktim.
Charlie çenemden tutup ona bakmamı sağladı.Canım yanana kadar yüzüme çenemi sıkarak baktı."Şimdi,Bieber.Anlatacak mısın yoksa bir yumruğun yardımı olabilir mi?"
Zar zor konuşuyordum.Kelimeler ağzımdan kendi kontrolüm dışında çıkıyor bile olabilirdi.Her kelime çenemi daha da zorlamama neden olduğu için daha çok acı vermesine sebep oluyordu.İçimden Charlie'ye küfür ediyordum tabi."Biri-"konuşamayacak kadar çenemi sıkmıştı ve hala sıkıyordu.Kırılabileceğini hissettim.Teker teker konuşuyordum."Beni..biri.....şey....gördü."
Charlie elini bıraktı.Refleks olarak elim çeneme gitti ve ağzımı oynatarak çenemin bir daha kullanılabilir olup olmadığına karar verdim.Umarım,kullanabilirdim.
Bir anda gözleri değişen Charlie "Ne demek biri seni gördü?Nasıl biri seni görebilir?'BEN RİPPERIM'ayaklarına ne oldu,işe yaramaz sersem!"diye bağırdı.Daha bir şey söylememe fırsat vermeden bir tokat attı.Ve bir daha.Daha sonra yüzümü tırnakladı.Ve çenemden yukarıya doğru bir yumruk geçirdi.
Ona karşı koymak mı?Teknik olarak ondan daha güçlüydüm fakat eğer bir hatam varsa,bunu çekmeliydim.Beni dövmesi bitene kadar beklemeliydim.Dudağımdan ve kaşımdan akan kanlara rağmen durmazdı.Steven veya Jaxon,hiçbir şey yapamazdı.Charlie biraz daha sinirlenirse,bu odadan birimiz sağ çıkamayabilirdik.
En sonunda beni yere fırlattı ve takla atarak sert zemine iniş yaptım.Ağzımdaki kanları tükürüp sildim ve "Kız burada.Hiç kimseye söylemeyecek.Buna eminim,Charlie.Onun tek korkusu ailesi.Gelirken bile sadece ailesinin ne kadar korkunç olduğundan bahsedip durdu."
Charlie karnıma doğru bir gerçekten acıtan tekme savurdu.
"Onu öldürmek istiyorum ama."
Acıyla bağırdım."Gerekmiyor Charlie."
Charlie yanındaki sigaradan bir nefes çekti."O burada kalmalı."
Zorlayarak konuşuyordum.Ağzıma doğru gelen kanı tükürdüm."Onu burada istemiyorum.Charlie.O sürtük bir başbelasından başka bir şey değil."
Charlie yanıma doğru eğildi,kulaklarıma doğru fısıldadı."Ne dersen de."Dudağımdaki kanı parmağıyla sildi."Bugün kesinlikle burada kalmalı.Yarın için..bir şeyler düşünürüm elbet."doğruldu ve masadan aldığı bir havluyu yüzüme fırlattı."Kalk ve şu kanları temizle.Bir duş al,gözüne ve dudağına buz koy.Çok hassas çıktın,Deşici."Deşici lafını tükürür gibi söylemişti.Kahkaha atarak tekrar koltuğuna uzandı.Ben yukarı doğru kıvranarak çıkarken Jaxon ve Steven bana yardım etmek için doğruldu.Charlie "Oturun,o cezasını çekmeli.Kural bu."diyerek onları engelledi.Merdivenlerden çıkarken,daha da doğrusu çıkmaya çalışırken bir anda kendimden geçtim.Son bir kaç merdiven kala yuvarlanarak merdivenin üzerine yıkıldım.
PEARL'ÜN GÖZÜNDEN
Korkuyla yatakta otururken garip bir ses duydum,düşme sesi gibi.Tahtaya çarpan herhangi bir şey gibi.Yada ahşaba.Emin değildim.
Sesin nereden geldiğine bakmak istiyordum fakat herhangi biri beni görebilirdi ve Justin burada beklememi söylemişti.Hayır,dedim içimden.Hiçbir şeye bakmayacağım.
Fakat daha sonra garip bir inleme sesi geldi.Pek duyamıyordum fakat "Ah" yada "Agh" gibi bir şey olabilirdi.Bakmalı mıydım?Ya bu bir tuzaksa?
Daha sonra kafama elimle vurarak sesli bir şekilde "Aptal." dedim."Sen ne zaman bu kadar ürkek oldun,Pearl?"Kapıya doğru yürüyüp yavaşça açtım.
Sesin gelmiş olabileceğini düşündüğüm merdivenlere doğru göz gezdirdim.Merdivenlere doğru yürümem ile"Justin!"diye bağırmam bir oldu.Yanına gidip elini omzuma doladım.Yavaş yavaş onu çıkartmaya çalıştım.Yarı baygın halde "Ah" ve "Yapma" gibi kelimeler sayıklıyor ve acıyla kıvranıyordu.
Durumu gerçekten,ama gerçekten kötü haldeydi.Dudağından ve kaşından kanlar akıyor,sürekli karnını tutuyor ve sızlanıyordu.Ayrıca yanaklarında tırnak izleri ve gözünde morluklar vardı.
Sonunda onu odasına taşıyıp,banyosundan getirdiğim biraz ıslak havluyla yüzünü ve kanları temizledim.
Yatakta boylu boyunca yatmış ve acıyla kıvranıyordu.Karnına büyük bir darbe almış olmalıydı.
Yarım saate yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı.Başında bekliyor ve ıslak havluyla acıyan yerlerine bastırıyordum.Justin gözlerini açmaya başladı.Fısıldar gibi sordum,içim gerçekten acımış ve kötü olmuştu."Sana ne oldu?"
Justin zorlayarak yavaş yavaş konuşmaya çalıştı."I'm not only trouble.Say hello to Charlie."
Üzüldüğümü belli eden bir sesle "İyiysen bir duş almalısın.Kendine gelirsin."Justin yatakta bana doğru dönerek cevap verdi."Biraz uyumak istiyorum açıkçası.Sabah seni evine götüreceğim."Bu haber beni içten içe sevindirmişti fakat tepki vermedim.Justin bu haldeyken olmazdı.Ayrıca beni öldürmediği için bu halde olduğunu biliyordum.Justin "Daldın."dedi."Yine."
Yatağın içine girip başucundaki ışığı kapattı.Yorgana sarılıp diğer tarafa döndü."Sen de yat,şimdi sana yeni bir yatak bulabileceğime emin değilim."Yarı uzandığım yatağın içine girdim ve kendi tarafımdaki ışığı kapattım.
"İyi geceler,Justin."
Justin Drew Bieber(Ripper):
Pearl Mantgomery:
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil