"So Random!"

"Lanet olsun,Max."gözyaşlarımı sildim."Git ve orospunla oynaşmaya devam et,tamam mı?"Max kolumdan tuttu."Biliyorsun."Dili tutulmuştu,yeşil gözleri ıslaktı.
Kolumu çektim."Biliyorum.Beni aldattın!Eğer sen beni aldatmasaydın şu an 2.yılımızı kutluyor olacaktık.Hatırladın mı?Bugün?!"
Max ağlayarak bağırdı."Biliyorum!Lanet olsun tamam mı keşke seni aldatmasaydım!"
Derin bir nefes aldım."Ama aldattın."Kısık bir şekilde konuşuyordum."İstemez miydin?İstedin.Artık birlikte değiliz ve neden sulu gözler gibi ağladığımızı bilmiyorum.Git,Max.Seni istemiyorum."
Arkamı dönüp yürürken Max hıçkırarak ağlamaya başlamıştı.Gözyaşlarımı sildim.
Biz ayrılmıştık,onun benim için bir değeri yoktu.
Gittim bir banka oturdum."Tamam,yeter artık.Sulu gözlük sana yakışmıyor Blair."
Bank bana cevap verdi."Aslında yakışıyor."
Bir dakika,bank mı?Çok saçma.Ama bank cevap veremez ki-

"AŞKI ONUNLA YAŞAYACAĞIMA İNANIYORUM."

Belki fark etmişsinizdir.Yazdığım hikayeleri şarkılardan yola çıkarak yazıyorum.

Şimdi ise,biraz eski de olsa You Belong With Me dinlerken aklıma gelen bir lise hikayesini sizinle paylaşacağım.

***

Kulaklığımın sesinin 14'den 18'e çıkarttım.Kulak zarımı patlatacak derecede bağıran,idolüm Taylor Swift'in beni anlatan YBWM şarkısını dinliyordum.O,önümden hızla geçerken ben şarkının verdiği havayla yerimde zıplıyor gibiydim.

Zack.

Kendimi bildim bileli aşık olduğum insan,çocuk,adam.

Arkasından,duymadığını bildiğim halde boğuk bir sesle "Selam."dedim.İşte bugünün önemi buydu.Bisikletle önümden geçmesine rağmen,beni duymuştu.

Zack,biz daha birinci sınıftayken okula bir ay geç başladığı için dersin ortasında sınıfa girdiği andan itibaren,aşık olduğum tek insandı.Şimdi lise ikiye gidiyorduk ve o hala beni fark etmemişti.Onlarca kızla çıktı.Benim ismimi bildiğinden bile emin değilim aslında.

Siyah bisikleti ve kaskıyla geriye doğru geldi.Kaldırıma yakın bir şekilde duydu."Sizi tanıyor muyum?"

Ne diyeceğimi bilemedim,laflar ağzımdan benim kontrolümde olmaksızın çıkıyordu."B-b-ben...şey....a-aslında,b-biz yani s-sen ve b-ben sınıf arkadaşıyız-z...."Yeşil gözleri açıldı.Bir anda nefes verdi."Ah,üzügünüm Pattie..ben hatırlayamadım."
Güldüm."İsmim aslında Elena."

Bu sefer Zack kızardı,utanmıştı."Çok üzgünüm.Sallamıştım."

Elimi boşver,der gibi salladım."İnsanların ismimi unutmasına alıştım.Ben..pek fark edilmeyenlerdenim galiba."

Zack dudağını büzdü."Artık ben fark ettim..o zaman."

Bu lafı bende büyük bir tebessüme neden olmuştu."O zaman yarın görüşürüz çünkü benim..gerçekten gitmem gerekiyor."
Zack,cevap vermemişti.Bisikletine atladı ve önümden geçip gitti.Ben de yoluma devam ettim.